Bramante en Brueghel.

Bramante en Brueghel, Rafael en Rome. Een onverwachte maar geslaagde combinatie.

Want wie deze winter of aankomende lente 2013 de fraaie tentoonstelling over het kunstenaarsgeslacht Brueghel in Rome wil bezoeken, krijgt er als extra cadeautje de locatie bij: de prachtige renaissance ruimtes van het Chiostro di Bramante. Een groot klooster dat onderdeel uitmaakt van het kerkcomplex rond de ernaast gelegen Santa Maria della Pace.

Na een grondige restauratie van het kloostercomplex dat in 1500 werd ontworpen door Donato Bramante, hebben de vroegere kloostercellen op de eerste verdieping, de kloosteromgang en de gemeenschappelijke kloostervertrekken op de begane grond een nieuwe, culturele bestemming gekregen. Behalve een schitterende tentoonstellingsruimte, is er een caffettaria/bistrot, een museumbookshop en een originele gadgetwinkel gecreëerd. Plus, als extra cadeautje, het privézaaltje op de eerste verdieping, dat middels een glazen wand uitzicht biedt op 'de Sibillen van Raffael'. Een prachtig fresco dat zich in een van de zijkapellen van de ernaast gelegen kerk, de Santa Maria della Pace, bevindt.

Een groot fresco van ruim 6 meter breed, geschilderd op het ronde vlak boven de triomfboog, de toegang tot de  tweede familiekapel van de Chigi's.  Intussen ook geheel gerestaureerd, zijn er 4 sibillen door Rafael geschilderd, vier jonge vrouwen met in het midden een veel gekopieerd engeltje.

Maar naast dit fresco van Rafael is er dus de Brueghel tentoonstelling waar 4 generaties Brueghel vertegenwoordigd zijn met winterlandschappen, genretaferelen waaronder de beroemde boerenscènes en bloemstillevens. Een rijke verzameling kunstwerken afkomstig uit Italiaanse privécollecties, het Kunsthistorisches Museum in Wenen en het Capodimonte in Napels en de Brera collectie in Milaan. Naast een aaneenschakeling van artistieke hoogtepunten vormt deze tentoonstelling een mooie afspiegeling van het wel en wee in de Vlaamse kunst van de Gouden, 16de eeuw.

Kunst onder de grond! Napels heeft het mooiste metrostation van Europa.

De laatste keer dat ik Napels bezocht, eind mei 2012, was ik al zeer nieuwsgierig. Op dat moment werd de laatste hand gelegd aan het nieuwe metrostation 'Toledo', dat zich op een kleine 50 meter bevond van het hotel waar we logeerden. Een opgebroken Via Toledo, afgezette zijstraten, snerpend lawaai van de steenzaag, straatwerkers die zelfs in het weekend doorwerkten - je kon letterlijk niet om de komst van het nieuwe metrostation heen. Jammer genoeg vond de openstelling pas plaats na mijn vertrek, ergens in juni en stopten de eerste treinen van lijn 1er uiteindelijk in september. Maar van meet af aan zong al rond dat dit een super station ging worden! Super wat? Super mooi, super gaaf, super architectuur en kunst onder de grond!

metrostation Toledo, Napels

Verantwoordelijke voor dit station is de Spaanse architect Óscar Tusquets, de kunstwerken (mozaieken en foto's) zijn van William Kentridge, Bob Wilson en Achille Cevoli.

Intussen, met de verkiezing op 30 november door de Daily Telegraph van Toledo tot het mooiste metrostation van heel Europa, is het een internationaal vaststaand feit: Napels heeft er weer een nieuwe parel bij. Weer, omdat al eerder, in maart 2011 het station Università werd geopend, een project van Karim Rashid en Alessandro Mendini. Ook een spetterend modern vormgegeven station vol kunst.

Of wat te denken van station Materdei, dat sinds 2003 in gebruik is, ook een ontwerp van Mendini, met kunst van o.a. Sandro Chia en Sol LeWitt.

Of Museo, vlakbij het Nationaal Archeologisch Museum, in gebruik sinds 1991 en een schepping van architecte Gae Aulenti.

Zo blijkt de lijst van 'kunsstations' en kunstwerken in Napels een indrukwekkende:  sinds in de jaren '90 'Le stazioni dell'Arte' geintroduceerd werd, een project om het openbaar vervoer aantrekkelijker te maken en de gebruiker een kennismaking met hedendaagse kunst te verschaffen, zijn er meer dan 180 kunstwerken van ruim 90 nationale en internationale topkunstenaars in de Metropoletana van Napels te vinden. Je kan dan ook met recht spreken van een ondergronds museum, dat ván iedereen en vóór iedereen is.

Het Toledo station is nog niet het laatste in de rij.  Stazione Duomo, waarvan de opening voorzien is in 2015, belooft ook een spectaculaire te worden. Tot die tijd, hier een tweetal links:  een filmpje, gemaakt door Tusquets zelf, vlak voor de opening van station Toledo. En een link naar de Metropoletana van Napels, met een opsomming en foto's van alle kunststations.

Ten slotte, nog een foto van station Toledo. Of beter - pak het vliegtuig naar Napels en ga ondergronds!

Vermeer in Rome?!

Rome in de ban van Vermeer en de Hollandse gouden eeuw.

Sinds eind september 2012 kan er weer een nieuwe kaskraker aan het rijtje toptentoonstellingen van de Scuderie del Quirinale in Rome worden toegevoegd: Al op voorhand reserveerden ruim 70.000 kunstliefhebbers een entreebewijs voor de tentoonstelling Vermeer, il secolo d'oro dell' arte Olandese. Nog tot 20 januari 2013 zal Rome worden opgeluisterd met 8 werken van de Delftse meester aangevuld met ruim 50 werken van Hollandse genre- en fijnschilders uit de 17de eeuw. Een unieke gebeurtenis voor Italië waar geen enkele Vermeer in een openbare collectie te zien is.  Uniek ook omdat het totale oeuvre van Vermeer slechts 37 werken telt! De bijeengebracht 8 werken zijn voor een echte Vermeer liefhebber dus reden genoeg om naar Rome af te reizen: te meer omdat het niet de bij ons bekende werken betreffen, maar schilderijen die uit privé-collecties afkomstig zijn of overgevlogen uit diverse musea in de VS.

Denk je serieus over een bezoek aan de Scuderie del Quirinale, reserveer dan tevoren kaartjes via deze link. Wil je daarbij logeren op een werkelijk bijzondere plek in hartje Rome, surf dan naar Italia Su Misura cultuurreizen of informeer hier naar de details.

RAFFAEL VERSUS MONET, een verhaal van een oogopslag, een gelaat en een gestalte

Onder de titel 'Raffaello verso Monet'  wordt vanaf 6 oktober de in gebruik name van de beroemde Basilica Palladiana in Vicenza gevierd. Een prachtige tentoonstelling in een even zo fraai gebouw, de wereldberoemde schepping van Palladio, de Basilica, die na 5 jaar te zijn gesloten vanwege een grondige restauratie, met deze tentoonstelling weer wordt terug gegeven aan het publiek. Een kunsttentoonstelling met louter topwerken, getuige een greep uit de lijst van kunstenaars: Raffael, Botticelli, Mantegna, Bellini, Giorgione, Tiziano, Dürer, Cranach, Pontormo, Rubens, Caravaggio, Van Dyck, Rembrandt, Velázquez, El Greco, Goya, Tiepolo; Manet, Van Gogh, Monet, Cézanne, Gauguin; En grote namen van de 20ste eeuw: Munch, Picasso, Matisse, Modigliani, Giacometti en Bacon.

De tentoonstelling is dan ook een mooie aanleiding om dit gebouw van binnen te bewonderen: de enorme ruimtes, de fraaie trappartijen en natuurlijk de volmaakt uitgebalanceerde, klassieke vormentaal waar Palladio in grossierde. Met dit gebouw poogde Andrea Palladio halverwege de 16de eeuw het concept basiliek weer terug te brengen tot zijn oorspronkelijke functie van vergaderplaats en handelshuis - zoals ooit het geval was geweest bij de oude Romeinen.  De tentoonstelling Raffael versus Monet loopt van 06.10.2012  t/m 20.01.2013.

BORRELTIJD in het UFFIZI in FLORENCE

Wie kent de grote trekpleister, het UFFIZI, in Florence niet?  Dé kunsttempel der tempels die in rijlengte voor de entree slechts door het Vaticaan Museum naar de kroon wordt gestoken. Een regelrechte must voor kunstliefhebbers dus. Ondanks deze onwrikbare waarde, tracht men toch van tijd tot tijd een bezoek aan het Uffizi een nieuwe impuls, een nieuw elan mee te geven.

Wat te denken van een van de nieuwste initiatieven: AperitivoAdArte, ofwel een aperitief bij de kunst. Een zeer aangename manier om de 8 nieuwe zalen van het Uffizi met werken van niet-Italiaanse kunstenaars waaronder Goya, Rubens e.a. in alle rust, aan het eind van de dag te kunnen bewonderen. Om vervolgens op een zeer speciaal plekje, het dakterras van het Uffizi te genieten van een uitgelezen hapjes-buffet met aperitief plus het spectaculaire uitzicht op een van de mooiste pleinen van Florence, het Piazza della Signoria.

Na een korte onderbreking in de maand augustus, is reserveren voor AperitivoAdArte weer mogelijk. Vanaf 6  tot eind september is er het AperitivoAdArte, elke donderdagavond van 19.00 tot 22.00. Entree via de  nieuwe trap rechts achter de Loggia dei Lanzi op het Piazza della Signoria. Entreekosten € 10,00, reserveren via tel. nr. 0039 055 294 883.

DE ABRUZZO EN HET ZWARTE GOUD: truffels waar je ze niet verwacht

Truffels – wie een beetje ingevoerd is in de wereld van de truffel, weet dat er eigenlijk twee  Italiaanse ‘truffel-hoofdsteden’ zijn: Alba in de Piemonte, als het om de witte truffel gaat en Norcia in Umbrië, als het de zwarte truffel betreft. Truffels die hier vandaan komen leveren letterlijk goud op: gemiddeld zo’n 1000 Euro voor een kilo zwarte truffel en ruim 2000 tot 5000 Euro voor een kilo witte truffel. Het spreekt voor zich dat je met deze prijzen soms al blij bent met een paar schilfers truffel op je bord. Toch is het opmerkelijk te weten dat ruim 40% van alle truffels die wereldwijd wordt verhandeld, niet uit een van deze provincies komt, maar uit de Abruzzo!

Wat heeft deze centrale, weinig bekende streek, ter hoogte van Rome, met een groot binnenland dat uit meerdere natuurparken bestaat, met de truffel? Welnu, aanvankelijk helemaal niets. Van oudsher vonden schaapherders deze vreemde knollen in de natuur, maar zonder te weten wat het waren, laat staan hoe ze te bereiden. Gekookte truffel was geen succes, ook bakken deed geen goed aan deze pokdalige aardappel. Verder lieten de schapen ze ook staan, dus geschikt dierenvoer bleek het ook al niet te zijn. Tot er handelaren uit het Noorden van Italië kwamen die tot ieders verbazing stelden dat dit truffels waren die bovendien het nodige geld konden opbrengen en die ze graag kochten.

Het gevolg was dat ruim 50 jaar de Abruzzeser truffels direct werden opgekocht en vervolgens in Norcia en Alba werden verhandeld, zonder men in de Abruzzo zelf een prijs bepaalde of er de truffel zelf verwerkte.  Daar is tegenwoordig verandering in gekomen en eindelijk is men zich bewust van de kracht, of liever de kwaliteit van de truffel uit de Abruzzo. In Sulmona worden de truffels bijvoorbeeld coöperatief verzameld, verwerkt tot truffelsaus, truffelolie en aanverwante producten en natuurlijk verkocht aan regionale restaurants en nationale handelaren. ‘We moeten maar eens ophouden altijd het laatste jongetje van de klas te zijn’ stelt Truffelkenner Angelo uit Sulmona dan ook terecht. En zo beleeft Italië eindelijk de emancipatie van de Abruzzeser truffel! Ook u weet er nu van!

Nieuwsgierig geworden naar de Abruzzo, een schitterende provincie, of wilt u misschien zelf eens mee op jacht met een gecertificeerde truffeljager, kijk dan op de site van ITALIA SU MISURA bij de culinaire maatreizen: mee met de jager en vervolgens een truffelkookworkshop of een diner met de truffel als leidraad. Het is allemaal mogelijk. TRUFFEL EXCURSIE EN KOOKWORKSHOP

Uiteraard behoren rondreizen door de bakermat van de truffel, de Piemonte, ook tot de mogelijkheden. Op aanvraag organiseert ITALIA SU MISURA graag voor een gezelschap vanaf 2 personen, een rondgang langs diverse trattoria’s en restaurants die beroemd zijn om hun truffelgerechten. Een rondreis die tegelijkertijd door het lieflijke lanschap van de Piemonte voert. Vraag na via info@su-misura.nl

Tot slot een aantal Italiaanse termen die in de truffelwereld worden gebruikt:

tartufo bianco – witte truffel
tartufo nero – zwarte truffel

lo scorzone – zwarte zomertruffel – de minst kostbare variant

la scorza – de schil, de schors

la polpa -  de pulp, het vruchtvlees
la tartufaia – de truffelvindplaats

la pastura – de truffelvindplaats, lett: de weide

il tartufai – de truffeljager

cavatore – graver, truffeljager
vanghino of vanghella - truffelschop

la ricerca del tartufo – de truffeljacht

fungo ipogeo – ondergrondse paddestoel – wat een truffels in principe is

zappatori – de gravers, diegene die abusievelijk de truffel te diep uitgraven waarbij ze de tartufaia dusdanig verstoren dat deze uitdroogt en uitsterft.

pseudo tartufai – de nep – truffeljager of zondagjager die onkundig, uit winstbejag handelt

De Regata Storica delle Repubbliche Marinare dit jaar in Amalfi!

In Italië houdt men wel van een sportief wedstrijdje en van theater. Beide worden jaarlijks gecombineerd in de Regatta Storica delle Repubbliche Marinare, de historische roeiwedstrijd van de oude Zeerepublieken. Ooit, in een ver verleden, waren er in Italië vier maritieme grootmachten: Venetië, Genua, Pisa en Amalfi. Sinds begin '50 wordt dit feit jaarlijks herdacht met een roeiwedstrijd vooraf gegaan door een historische optocht, de corteo storico. Een zeer serieuze zaak waarbij een streng reglement geldt: de roeiboot mag niet zwaarder dan 780 kg zijn en moet worden geroeid door acht man plus een bootsman. Deze acht moeten minimaal voor 50% uit de provincie en voor 50% uit de regio komen! Het parcours is 2 km lang en wordt elk jaar in een andere stad uitgezet. De 2011 editie, in Venetië gehouden, heeft vreemd genoeg geen winnaar opgeleverd: Amalfi kwam als eerste over de finish maar werd door de jury gediskwalificeerd tezamen met Pisa en Genua. Venetië dat daardoor won, zag af van de overwinning omdat het op een dergelijke manier niet wilde winnen. Dit jaar is Amalfi dus aan de beurt en het belooft een geweldig spektakel te worden waar de onbesliste strijd van vorig jaar met nog meer vuur zal worden uitgevochten. Ben je in juni op vakantie aan de Amalfitaanse kust, ga dan beslist kijken!

Elk team heeft zijn eigen bootkleur en boegbeeld:

Groen = Venetië met de gevleugelde leeuw (H. Marcus)

Wit = Genua met de draak (H. Joris)

Blauw = Amalfi met het gevleugelde paard

Rood = Genua met de adelaar (symbool voor de band met het heilige Romeinse rijk)

Assisi in de ban van de calendimaggio

Van 6 tot 8 mei vindt dit jaar 2012, het Calendimaggio spektakel in Assisië weer plaats. Voor wie begin mei in Umbrië is, een uitgelezen kans om Assisië van een andere kant te leren kennen. Tijdens de Calendimaggio strijden de twee wijken van de stad met elkaar. Een eeuwenoude vete die teruggaat op de strijd tussen de Welfen en de Ghibelijnen, de pausgezinden en de Duitse keizergezinden. Groeperingen die in de benedenwijk, Parte de Sotto, dan wel het hoger gelegen deel van Assisië, Parte de Sopra, woonden. Drie dagen lang worden er wedstrijden gehouden, een grote optocht door de stad en een eindstrijd op het grote plein waarin middeleeuwse verhalen worden uitgebeeld. Natuurlijk met veel gevoel voor drama en prachtig gekostumeerd. Voor plaatsen op de eerste rang is er de tribune, kaartjes te koop via de VVV. Maar je kan ook langs de route staan zoals de meeste Assisianen.
De weken vóór de Calendimaggio wordt er al geoefend in het boogschieten, een wedstrijd in precisie die de laatste dag definitief wordt uitgevochten. Dus ook al in de periode ná pasen zijn de voorbereidingen op Calendimaggio merkbaar en zichtbaar!

Goed nieuws voor de kust van Toscane

Giglio, een waar paradijsje en tot voor kort nauwelijks bekend buiten Italië, kwam januari 2012 op onfortuinlijke wijze in het nieuws toen de Costa Concordia er strandde. 

Intussen is de olie succesvol uit het schip gepompt en is het water rond het eiland geheel schoon verklaard. Maar niet door de internationale pers die er een dreigende milieuramp van had gemaakt maar verzuimt het goede bericht te melden.

Omdat ITALIA SU MISURA contacten heeft op Giglio, bereikte mij het verzoek toch vooral door te geven dat Giglio is nog steeds het paradijsje is wat het altijd is geweest met ongerepte stranden en een geweldige natuur. Toegegeven, voor de kust van Giglio Porto ligt voor alsnog de Costa Concordia, maar neem één haarspeldbocht en op de rest van het eiland is het uitzicht nog steeds een droom ... Dit jaar zal - jammer genoeg voor de bewoners  - Giglio rustiger zijn dan normaal - grijp dus je kans en verken Giglio of het kleinere Giannutri. Voor een appartement of huisje helpt ITALIA SU MISURA je graag op weg.  www.su-misura.nl